Ey gönül!
Sen, ne yârı ne ağyarı anarsın,
Her mevsimi ilkbaharın sanırsın.
Şu uçsuz bucaksız, ıssız çöllerde,
"Leyla" der de seraplara kanarsın.
Ey canan!
Sen ne söze ne de saza kanarsın,
Ayrılığa ekmeğini banarsın.
Deli gönül beni sana sorarsa,
"Mecnun" der de kor ateşte yanarsın.
Ey can!
Sen ne canı ne cananı anarsın,
Canan için canını mı sunarsın?
Eğer canan canı candan dilerse,
Can vermeden sen cananı umarsın.
Bolu, 29 Mayıs 1996
Şeyranî (Adem OĞUZ)
Kayıt Tarihi : 28.1.2022 10:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!