Hani hep yanımda olacaktın, sen benim sevdiğim hayat ağacım yaşama sebebim güvendiğim sevdiğim kadınım. yıllar bu kadarmı yıpratacaktı yoracaktı bizi, söyle hayat daha ne kadar acımasızca vuracaksın bize. Şimdi yalnızım onca kalabalıklar içinde, şimdi sende yanımda değilsin ya, yanımda olsanda yoksun. aklım fikrim karışık, düşüncelerim alt üst, hayatım darmadağın, onca darbeler yedim kimseler yıkamadı, karşımda durdun ya sen ezdin yıktın beni. öyle acılar yaşadımki şu yalan dünyada, artık kalbim taş, gözlerimden yaş gelmez oldu, ey hayat anlayamıyorum artık ben seni, bak güvenemiyorum sevemiyorum kimseleride.
Şimdi teselli arıyorum şarkılarda şiirlerde, sanki tüm şarkılar beni anlatıyor, her okuduğum şiirin her kıtasında yaşadıklarım var sanki. Sığınacak bir liman güvenebilceğim dost, tüm kalbimle sevebileceğim sevgili arıyorum belkide, bilemiyorum; koskoca bir boşlukta kaldım yalnızım.
Gücüm kalmadı yoruldum gitmiyor ayaklarım, kalmadı cesaretim takadım.
Hani şimdi nerede, var günümde yanımda olan eşim akrabam dostlarım nerede?
İşini gördürenler bir bir uzaklaştılar benden, aldanmışım yanılmışım göremedim bilemedim dostlarımmıydı onlar gerçekten. Düşenin dostu yokmuş zamanla tecrübeyle anladım bunu,
Nede güzel aldanmışım gördüm dost bildiklerimin dostluğunu. üzülmüyorum hayat, dünya bir tiyatro panayır, ben ise hep dönme dolap içindeyim,
Kaderimde ne yazılıysa çekerim, gün olur vaktim dolar oyundan çıkar giderim.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta