Sitem Şiiri - Enes Aslan 2

Kutlu armağanların gölgesinde kalmışsın,
Unutmuşlar seni onca çiçeğin arasında,
Kurumuşsun, kırılmışsın, bükülmüş boynun.

Hep düştün, hep uzattım elimi tutmadın,
Bedenimle merdiven oldum, bir basamak çıkmadın,
Meşk miladın senin, milattan beri yanıldın.

Artık suyu şifa değil Dicle'nin, ruhu Fırat'ın,
Akşam ezanı okundu, geç oldu, çok geç oldu
Çocuklardan geriye ölü ruhu kaldı sokağın.

Az kaldı, çok az kaldı dönme yolundan,
durdun, kalmadı mı avuçladığın yıldızlardan
Yeter, yeter bırak dilenmeyi tanrıdan.

Sen el oldun, gün geldi bahçemde yel oldun,
Inadın yaş etti, ummana sürükleyip kum etti,
şafaklardan batıma sönmeyen serap oldun.

Mikail den geliyorum bu esinti senin,
Bu lavanta kokusu, bu yaşam tortusu
Hâlen ölüm yolcusu, korkak sadakatin.