Ömrümün en acı yarası oldu
Ağlayıp sızlayıp yokladıklarım
Sonunda yüzümün karası oldu
Allayıp pullayıp pakladıklarım
Namert ocağına sürdüler beni
Yaramı tuzlayıp sardılar beni
Cihana temaşa serdiler beni
Canımın içinde sakladıklarım
Umudu kırdılar gönlüm kırdılar
Hasretle açtığım kolum kırdılar
Bağım viran edip dalım kırdılar
Goncagül misali kokladıklarım
Ne yazılı metin, nede bir sayı
Anılarda kalan ömrümün zayı
Hedefe koydular gerdiler yayı
Uğrunda kalbimi okladıklarım
Kayıt Tarihi : 1.10.2019 12:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Metin Arpacı 5](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/10/01/sitem-1116.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!