Sitem Şiiri - Mehmet Şahin 5

Adananın yüksek dağıdır yurdum
86 nin nisanında cuma gunu doğdum
Yusuf ile Ayşenin ilk cocugu oldum
Akarken testimi dolduramadım ben

Ilk yaşlarım köyde maceralı geçti
Kazalar belalar hep beni secti
Doktorlar yedi yasimda dokuz dikiş atti
Canımın kıymetini bilemedim ben

Ameliyattan kalkıp okula başladım
Yaralarımı sorana tek tek açıkladım
Gizli sırlarımı kalbimde sakladım
Sevgimi kendime veremedim ben

Ekmeğin pesinde savruldu babam
Kaç yıl kahrımı cekip yıprandı anam
Eski guzel günlerdir aklımda kalan
Gelecegi planlayip kuramadim ben

Ilkinin doğumunu hic hatırlamam
Ikincinin doğumu hatrimda yatan
Zor günümde hep yanlarımda olan
Bacılarımın kıymetini bilemedim ben

Eskiden güzeldi fakir ailemiz
Bazen sert ama severdi babamiz
Karnımız toktu sıcaktı yuvamız
Içimdeki kötülüğü atamadım ben

Derslerim iyiydi okuttu babam
Yoktu ickim ne de sigaram masada yanan
Her gün arayip hal hatır soran
Dostlarımın değerini anlamadim ben

Mezun olup fakülteden ogretmen ciktim
Atanınca dertler biter hayat guzel sandım
Hayattan ders üstüne dersler aldim
Gençliğimi bir kantarda tartamadım ben

Gönül verdim toyken bir arsıza
Arsızlığı kadar soysuzdu da
Gençliğimi bitirip derde salsa da
Belki de yeterince sevemedim ben

Aşıktım körkütük saza başladım
Sevdamı dinleyip tele işledim
Rakıya başlayıp Neşet dinledim
Gönlümce onu da çalamadım ben

Dibe vurdum hicbir şeyim yokken
Yıprandım çöktüm genç yasta erken
Mutlu mesut yaşayıp hep gulerken
Bugünlerin geleceğini bilemedim ben

Derdim beni bitirdi sararıp soldum
Kıymetli iken rezil rüsva oldum
Yeri geldi stresten saçlarımı yoldum
Aileme layık olamadım ben

Mehmedim basim one egildi
Istediğim hayat aslında bu değildi
Dostlarim üzülüp dusmanim sevindi
Kendi kendime yetemedim ben