Sitem Şiiri - Ahmet Mercan

Neden yaptın bunu bana
Görmedin mi her yanım yara
Kaşımaktan vazgeçtiğim nicesinin yanına
Neden bir de sen açtın sığdı mı vicdanına

sanmıştım yaralarıma merhem olacaksın
Sarıp sarmalayıp acımı alacaksın
Gelişinle güneş doğacak hayatıma
Kapanacak yaralarım şefkatli kucağında
Sanmıştım ki bahardı artık güneş açmakta
Dağılır bahtımın kara bulutları da
Mutluluk göverecekti kurumuş dallarımda

Hiç kavuşmadık ki biz, hiç biz olamadık
Mutluluk denen diyarın yolunu bulamadık
Anlamadım alın yazım bu neyin vedasıydı
sevmek zamanı derken, acıya sürgün olduk
bu nasıl ceza revamıydı bin uykumun fedası

Gözüne bakmak mıydı, anlamak mıydı suçum
konuşmadan duymam mıydı yoksa feryadını
Derken sonuda buldu gönlümüz yaranını
Kadere bak sen yazdın en acı fermanımı

Bildim ki kalemim küt ve zor sorum
Mutlu etmek için, olmayı unutmuşum
Sebepsiz hayat olur be mu can dostum
Ben aşkın kitabını cilt cilt sayfa sayfa
Hicran mürekkebiyle yazmak için doğmuşum