Ey Anne!
İnandım devlete düştüm tuzağa,
Dini duygularım çalındı anne;
Bizi ayırdılar atıp uzağa,
Bilmem nasıl hâin olundu anne..
Suçlusun diyorlar niyetim hâlis,
Hayrete düşmüştür eminim İblis,
Hırsızlar kovalar şu ânda polis,
Sanki tüm değerler silindi anne..
Resmi elleriyle kurumlar açtı,
Hepsi kayıtlıdır övgüler saçtı,
Yobazlık uykusu şükür ki kaçtı,
Geç de olsa doğru bulundu anne..
Firavûn etmezdi yerine koysa,
Aldığı âhlara ne vardı doysa,
Mümin zulmedemez denirdi oysa,
Ümmetin lideri bilindi anne..
Allah'ım sınıyor belledim özü,
Dilsiz Şeytân'lara söylerim sözü,
Taklid-i imânlar kör eder gözü,
Kinle ve nefretle dolundu anne..
Yaşadığım çile nefsimi yaktı,
Hakîki bir imân tâcını taktı,
Sorarsan vicdânlar temizdi, paktı,
Muhabbet, kardeşlik bölündü anne..
Atatürk her zaman haklıydı haklı,
Gençliğe hitâbe kurtuluş aklı,
Şeyh, hoca maskesi altında saklı,
Halkım tavuk gibi yolundu anne..
Tarsusi şu halka inan şaşıyor,
Kandırıldım diyor, hâlâ taşıyor,
Anladım bu işler beni aşıyor,
Nice nice âhlar alındı anne...
Kayıt Tarihi : 9.7.2017 08:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ey Gönül! Adâlet kitaplarda yazan süslü kelime, Toplumlar sâyesinde erişirler selime..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!