Kırgınlığım kendime, âleme ne diyeyim
Ayak iri, pabuç dar, kaç numara giyeyim
Şiir, nesir, musiki; hisler nasıl coşuyor
Şekil yok, muhteva yok, kim nereye koşuyor
Güzelliği arayan ruhum nerde bulacak
Bakışlar da kirlenmiş, güzeller de solacak
Sanat var, gerçek sanatçılar da hiç yok değil
Sorun algılamakta, zevk sahibi çok değil
Yeni çirkine mahkum demişti üstadımız
Güzeli görmeyene anlatamaz yadımız
Kayıt Tarihi : 28.5.2016 19:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Üstad'ın izinden giden bir avuç gerçek şairle bendeniz de dahil şair geçinenler... Aramızdaki fark anlaşılsın diye çıktım bu meydana... Ölçü yok, kafiye yok, serbestse serbest, ama şiir denilen duygu ifadesinde hiç mi ölçüt yok? İmgeler ve diğer edebi sanatlardan şairler dahi bihaberse, hakikatle mecazı ayıramayan bir toplumun kültür seviyesini kim yükseltecek?
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!