Sitayiş Şiiri - Tuncer Akbaba

bekliyorum...
neyi mi?
bende bilmiyorum..
gelir misin, gelmez misin?

bilmiyorum...
duyarmısın, duymaz mısın..

açılıyor pergelin ayakları sanki..
büyüyor daireler. merkezden uzaklaşıyorum gibi....
hissediyorum..

örülüyor duvarlar... şeffaf tuğlalarla....
ama buğulanıyor görüntü..aynalarda...
görmüyorum...

hergün bir adım daha uzaklaşıyorsun benden...
kahroluyorum... olursam olayım mı?

bilmiyorum! uykularım neden kaçıyor.
rüyalarım neden bölünüyor. korkuyorum...

hiç bişey yokmuş gibi davranabilirmiyim?
o zaman ben insan değilmiyim.....
olanlar oyunmuydu yoksa....
anlamıyorum....

peçeteysem sil burnunu at.....
oyuncaksam yeter oynama bırak...
yok bende can taşıyorsam..
ve herne kadar günahkarsam...
yalvarıyorum.......

beş para etmediğimi...
haysiyetimin olmadığını....
miadımın dolduğunu...
zamanımın geldiğini düşünüyorsan...
sana kızmıyorum...
ben herşeyi hakettim...

senden bir dileğim var...
ya gel beni yalancı çıkar...
ya benim için istiğfar... ve son bir dua..
ecelim için ta yürekten bir dua et ey yar...

uyandırın diyorum... dizlerim tutmuyor...
yüreğim kanıyor...
bu dert kimseye denmezz..
karabasanlar mı bastı... bilmiyorum...
duyan yokmu. bağırıyorum... boğazımda bir yumruk sesim çıkmıyor..
Haydi söylesin biri bana... uyan artık.
Kabus gördün desin.... ben geldim desin... seni seviyorum. seviyorum seviyorum... yokmu gelen? ? ? ? ? ? ? ? ?