Seni kaybettiğim günden beri düşünüyorum,sorguluyorum kendimi,seni,bizi,herşeyi...Silkeledikçe geçmişi,günahlarım dökülüyor.Keşkelerimden,pişmanlıklarımdan kurtuluyorum birbir..Beni sana zincirleyen,sensiz yaşayamazmışım gibi yaşamama sebep olan herşeyden kurtarıyorum kendimi.Yalın,çırılçıplak,hiç maske takmaksızın yüzüme öylece kalıyorum ortada.
İşte diyorum,şimdi bu kalan benim.şimdi bakabilirim korkusuzca aynalara.Sadece kendimi göreceğim artık.Ne tenime sinen kokun,ne gülüşüme hüzün bulaştıran gözlerinin hayali var.ne de kalbime mühür vuran, aşkım dediğim ama hiçbir zaman benim olmayan o duygu.Acının ta kendisi.Her yudumladığında ağzında zehir tadı bırakan,her yudumda sarhpoş eden,gözleri karartan aldatmaca.
Dün yağmur yağıyorken sağnak sağnak.Tutmadım kendimi bu defa.Sokağa çıktım yalınayak.Çılgınca yağan yağmur altında öylece durdum.bana yönelen bakışlara,ıslanan elbiselerime aldırmadan.Sırılsıklam olan ruhumdu aslında.Dökülen sendin üstümden,masum bir bebek kadar arınan ben...Kokun terkedene kadar beni,bekledim.Ben usanmadım,yağmur pes ettim,Sustu. Vazgeçti damlalarını göndermekten.Kokladım tenimi,yüreğimi,sen kokmuyordum artık...
Yollar kaçıyor ayaklarımın altından
Adımlarım yüreğimden de ağır
Gözlerim birer okyanus
İçimden bir kuş geçiyor
Rüzgarından ürperiyorum
Gözyaşlarımın tuzu yakıyor
Cam önünde bir kahve molası
Seni düşünmenin keyfi
İçimi ısıtan...
Yağmur damlalarını saymak
Pencere buğusuna yazmak
O güzel adını...
sen hayata olan inadımsın
bir çiçeğe sakladığım gözyaşım
sana kavuştuğum ana sakladığım gülüşlerim
her gün kumbara misali yüreğimde
biriktirdiğim umudumsun..
haylaz bir çocuğun hırçınlığıyla
gidenlerin hesabını yapmadım ki
neler hibe ettim ben feleğe
kaç ömür eder kimbilir
sabahı olmayan gecelerim.
uğruna harcandığım yetmedi
sabahlarımı da aldın
gözlerinden ötesini göremem
miladım...
hayatta bulduğum,ilk sıraya koyduğum,kaderin bana verdiği en güzel şeysin.
bu sana kimbilir kaçıncı mektup? yazılmış ama okutulmamış..
Bu şehrin adıdır yalnızlık
Güneş tepelerin ardında battımı
Efkar dolu kervanlar geçer
Sokaklarından yavaş yavaş
Bu şehrin adıdır yalnızlık
batan bir dikenden incinir mi yürek?
seni sevmek gülü avuçlamak demektir
mum alevindn yanmaz bu beden
senden ayrılmak kendimi ateşe atmak demektir
sen de
gün batımı gibisin...
gönlümü kızıla boyayan
hüzün kokan
bir zaman dilimi..
kalbime teğet geçen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!