Sitare II Şiiri - Hasan Odabaşı

akşam oluyor
usul usul gökyüzü kararıyor

birazdan düşeceksin sol yanıma
gözlerimden yüreğime akacaksın

gözlerimin içi gülüyor
sitare...

uzanacağım dizlerine
yıldız sayacağım gözlerinde

sevdalıların aşk dilediği
yıldızcıklar kayacak ardından...

seni dileyebileceğim yıldız
var edilmedi sitare

ah sitare...

düşlerime seni anlattım
sesim söküldü soluğumdan

binlerce yıldız söndü ard arda
kayboldular sen gelince

sitare....

gecenin karasına inat
kestane karası o saçların

dökülüyordu evrenin kıyılarına
deli dalgalar misali lüle lüle

kainatın en görkemli çağlayanı
dökülüyordu yüzüne

sitare....

düşlerime bal damlası
gözlerindeki parıltıyı ezberlettim
tüm çiçekleri kıskandıran kokunu ...

ateşin pervaneleri çektiği gibi
çekiyorsun beni alev ateş tenine

kokun yakıyor gecenin kara rengini
karalık ellerim dokunuyor tenine
kor ateş gül dudaklarına

yanıyor gecelerim
düşlerimde sitare...

karanlık benim mabedim
en dolun haliyle ay düşüyor
usul usul soluk geceye

dolunay sunağım uzatırım boynumu
sana bu canı kurban ederim
ölüm olurda koşarım sana

düşerim seri veririm ayaklarına
sitare....

gün doğuyor
ıssızlığıma sürükleniyorum
yalnız koyacaksın beni sitare

kimsesizliğin dizlerine koyunca başımı
düşlerimi kanatacak kimliksizliğim

çivileyip göz yaşımı gölgenin diğer yarısına
bekleyeceğim dönüşünü

yada kaç kez daha öleceğim
öleceğim gözlerinde sitare.....