Sitare I Şiiri - Hasan Odabaşı

ne kadar uzaksın
uzaklığın kadar yakınsın soluğun ardındaki nefesin
yudum yudum içimdesin içimde...

geceye düşen gölgem kadar yakın
bıçak sırtı bir başımalığımın diğer yanı sen

gözlerime düşen sevniç kadar yakın
içimi kanatan ürperti kadar ıraksın
karalarını sıyırsa gökyüzü sen ordasın ....

her gece
katran karası geceyi yırtarak yüreğime düşersin
öpüş sıcaklığın da dudaklarıma tenimde yakış olurda
girersin koynuma yakarsın...

sitare...

bilmez kimseler
her gece senin koynunda özlem giderdiğimi
yalnızlığımı zifiri karanlığa güneş gibi serdiğimi
sinenden sevinçleri avuç avuç dudak dudak topladığımı sitare...

her gece hep gece
hiç güneş doğmaz ufkuma sen varken
istemem ne gün ışığını ne de sıcağını sadece sen

teninde canımsın ırağımdaki yakınımsın...

her gece dudaklarıma dokunursun
narımsı gül kavruğu tenimde yanar tenim
gül kokusu yıldız tortusu sen ah sitare...

dökülsün tüm yıldızlar
bulut bulut dürülsün gökyüzü
sönsün güneş gözlerinde pul pul sökülsün dolunay

gecenin gözlerinden bir sen bana kal sitare...