Sitâre Şiiri - Mehmet Bayram 4

Her masal gibi
Bir varmış bir yokmuşla mı başlamam lazım
Bilmiyorum
nereden ve nasıl başlayacağımı
Çünkü ilk kez bir masalı yaşıyorum ve yazıyorum
Hiç bir tadı olmayan bu hayatımı
Bir masalla yeniden başlatıyorum.
Bu masalın başrolü ben
Kahramanı da sensin Sitâre
Öyleyse başlıyorum anlatmaya masalımı
Sizde açın kulaklarınızı dinleyin
Anlayın neler çektiklerimi

1.Bölüm:Sitâre'yi Gördüğümdür

Bir Kasım sabahıydı
Günler gittikçe kısalmış
Hayatım bir hiçliğe doğru yol almıştı
Ağaçlardan yapraklar sararıp
bir bir dökülürken yere
küçük bir tırtıl ilerlerken evrimine
Gökyüzünde bulutlar
rahmet yağdırmak için dururken
İşte o zaman gördüm seni
Senin o çoçuksu gülümsemeni.
Görmedim hayatım böyle bir gülüş
Yüreğimde başlıyor sana dogru bir göçüş
Bir gülüş ki;
Açtırır bende bahar çiçeklerini
Filizletir içimde yaşama sevincini
Sen gülünce;
Bitirdi evrimini tırtıl
dönüştü bir kelebeğe
Bulutlar buluştu bir bir
rahmet yağdırdılar bu memlekete

İşte masal böyle başladı
Böyle gördüm ilk Sitâre'yi