Sistem Durgunluğunda Efkâr Hata Veri ...

Efkâr denizim ağlıyor damlalarının yanı başında
Sensizliğin ejderhası beliriyor aşkın sonsuzluğunda
Yaramın derinliklerinden hayıflarını getiriyor uğruna
uğruna ölebileceklerim dizeleniyor şiirin başında
gönlümü eşeliyor magmalarım düşlerim ortasında
gözlerini silmek dışında şans vermiyor hayat
sözlerinin yasını silmek dışında şans vermiyor şans
umarsızlığın sözlüğünde tanımlanıyor sızılarım

beni biraz senden tanımsız bir aşk acısı yapmışlar
ruhuma yoğurt olsun,peynir olsun diye
sağarak geçmişi geleceğe sütler biriktiriyorum
yağarak sevdaya demlerin bereketi oluyor ola gelmişliğim
bakarak gözlerine güneşi kapatıyor olasılıksızlığım
bilerek gidiyorum kendimden seni bulmak için ben’de

suskunluğuma metelik atıyor mahiler
gölgeli suların aşk dalgasıyım
sonsuzluğun son damlasıyım
aşkının son muştusuyum
kendimi bulmanın son bedbincisiyim
Hiçbir gücün güçlenemediği sevda erinciyim
yalnızlığın kurulu aşk zamanıyım
umutlar saniye, gelişin sonsuzluk dilimi
saat şimdi hep sen geçiyor

vuslatın mahkemesinde sanık olmak zor
imkansızlığın sızısında kaptan olmak zor
kederin mazisinde bülbül kalmak zor
bu yüzden acıyla takas ediyorum dönüşünü

Yıkılmış hayallerin tek kişilik orkestrasıyım
Sol yanımda başlar mahşerin kopuşu
Bilinen bir bilinmeyenin metafizik bilinciyim
Senli yaşamların güleç süzgecinden geçer diyemediklerim
Yüzünün haritasındaki umut şehrilerinden başlar başladıklarım
hüznüm, ruhundaki ufuk tepesinden bitirir sensizliği
Bu yüzden bekleyişin şafaklarında güneşten önce gelmelisin