Günümüzde otuz yıldır “özelleştirme” adı altında yapılan kolektifin ortak yararlanmasına ait kamu kaynakları nasıl kişi mülkiyetli kapitalce, kapitalist anlayışa mal mülk edindirmenin yağma ve talan kaynağı yapılmasıysa; ön ittifaklı kolektif sistemden El anlayışlı, kimi kişilerin özel mal mülk sahipliğini ön gören, köleci monarşin yapı içine geçişte yapılan dönüşüm de adeta şimdiki özelleştirmeydi.
Ön ittifaklı kolektif yapılar kâr etme, sömürme, köşe dönme, zarar etme gibi alicengiz oyunlarını hiç bilmediğinden; kolektif yapılarda kamu kaynaklarının zararı diye bir şey yoktu. Kaldı ki bu yapılarda on kişinin yaşam ihtiyacı olan tekerlekli sandalye için kamu kaynağı kâr zarar gözetmeden onu hazır eder.
Kolektifi oluş; var oluşun, inşanın, sentezin, sistemin ve üreten sistemin özüdür. Bu nedenle kolektiflik yok olmaz, batmaz. Bunu böyle söylemek cahillik değilse hikayedir. Masaldır. Çıkarlarına aykırı olduğu ve sömürülenlerin uyandırılması olduğu için kapitalist saldırı ve ayartmalarla sistemin çökertilmesidir.
Halbuki kapitalizm, kolektif üretim hareketi içinde emeği ve kolektif emek ürünlerini hep sömürür. Kolektif bilgi, kolektif birikim, kolektifle karşılıklı bağıntı üzerinde üretim, kolektif emek gücü, kolektif üretim araç gereci, üretim teknolojileri ve kolektif bilim vs. olmasa; kapitalistler neyi sömürecekler ki?
Tamamını Oku
şimdi ben bu yazıdan hiç birşey anlayamıyorsam
geri kalan ya da geri alanın da bundan
birşey anlaması pek mümkün değil!!
bunda tabiki ne yazanın ne de yazının suçu yok!!
yazdığı yazı için ben onu dövebilirim
kendisi de tabikii beni cehaletim için
galiba dayağın fazlasını ondan çok
şahsım hakkediyor:))
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta