Siste Viator Valla Şiiri - Hasan Türkistan

Kapıldım akıntısına,kanlı çayın.
Söylemedin bana,devrekani ile,
Buluşacağım.
Birleştirince gücünü,demedin,
Küre dağlarını dibinden,
Yaracağım.
Kavuşmak için Karadenize,
Girdiniz karanlık bir dehlize.
Gizemli kanyonda,kaybolur derinliğin,
Güneş görmez dibinde,
Bilinmez serinliğin.
Korkarak girerken karanlık vadiye,
Macera mıdır merak mıdır,
Rabbimden hediye.
Dibinde görünmez gökyüzü,
Ne zaman ulaşacağız belli değil,
Güneşe uzattım yüzü.
Merak mıydı seni de,
Yardan uçuran şelale
Adem baba bundan mı yedi,
Yasak meyve.
Karanlığında yol alırken,
Teknoloji ulaşılmaz,
Sessizlik.
Korkularımızı tırmalıyor,
Belirsizlik.
Bazen cennet umudu,
Yeşil vadi.
Bazen cehenneme giden,
Zorlu geçiş yolu,
Sıratta bir fani.
Olsaydı bir kılavuz,
Gizemini bilen.
Korkmadan gidecektik,
Elemini hissetmeden.
Suyun akışında çırpınırken,
Macera tutkularım.
Ayaklarımda duyulur,
İsyankar çığlıklarım.
Şükür ulaştık pınar başına.
Hayran kaldık Küre’de,
Valla’nın dağına taşına.
Macera, tutku yazdık
Kanyonun başına.