Tepeler iniyor beyazlığın içine.
İnsanlar ya da yıldızlar bakıyor bana
Üzgünce, uğratıyorum onları sukutuhayale.
Tren bırakıyor bir nefes çizgisini.
Ey yavaş
At pas rengi
Toynakları, dokunaklı çıngırakları -
Bütün sabah o
Sabah kararıp durmaktaydı,
Bir çiçeği yok saydı.
Kemiklerim bir durgunluğun içinde,
Yüreğimi eritir çayırlar.
Tehdit ederler beni
Geçeyim diye bir cennete,
Yıldızsız ve babasız, karanlık bir su.
Sylvia Plath (1932-1963, ABD)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 29.8.2007 15:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sheep in Fog by Sylvia Plath The hills step off into whiteness. People or stars Regard me sadly, I disappoint them. The train leaves a line of breath. O slow Horse the colour of rust, Hooves, dolorous bells - All morning the Morning has been blackening, A flower left out. My bones hold a stillness, the far Fields melt my heart. They threaten To let me through to a heaven Starless and fatherless, a dark water.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!