Sisman kadin meyhanesi (donna grassa non ...

Günlük...
Şişman Kadın şarkı söylemedi (Donna grassa non cantava)
Ve
Şişman Kadının Meyhanesi (La Donna Grassa Osteria)

Son bir hafta, 2 sene önceden aldığım kısa notlardan günlük toparlamak o günkü yaşanmış günü birlik duygulardan yoksun,zaman zaman okuyamadığım el yazmamdan gına geldi...
Fırlatıp atılmaz ki bu notlar ,her attığımda geri topladım zaten...

Geçen sene okunması bitirilmesi gereken kitabın, yarım kalmış tadı bir sene sonra şimdi nasıl ayni tat'da olabilir...

Birde yorumumu kitap bitirince yazarım demek de neyin nesi
söz vereli belkide 1 yıl olmuştur..Sözümü unuttu mu acaba ?..
Unutsa sevinirmiyim, Unutmasa sevinirmiyim...

kaç kaç nereye kaçarki insan, nereye kaçsan yüreğe çıkar
Bu dizeleri ben yazmadım mı?
eee buraya nerden geldik şimdi sevgili günlük.
Cevabı yine bende,cevabı bilmezmiyim..

**Oğlum diyorum kitaptan okuduğun blr cümleden Besano'da şişman kadın meyhanesi ve sahibinin çiçekli eteği nasıl aklıma geldi şimdi..
Cevapsiz soru soru degildir zaten...

***Ne diyor yazar ""Böyle zamanlarda susmak susup da karşındakinin derdini gözlerinle emebilmek en güzelidir"...
''kendi derdini örtüp karşındakinin acısını giyinmek"..

''Gözlerinle emebilmek ve acısını giyinmek''
Sihirli kelimeleri tırnak içine alınca herşey netlesip duruluyor şimdi...
Ya ""tulum giymis dar bir tuvalette bir kadının tuvalet ihtiyacını ne zorluklarla karsılayabileceğini düşünebilme ihtimalim ne kadardı.. Bu yönüyle de farklı bir çoğalma

Az gittim çok döndüm bu işte...
Kitabın sihiri burda diyorum..Kitabın özü yazarın kendisi çoğalırken,duyguların Okuruyla yollarının kesişmesi Bütünleşip farkli yaşamlarda hayat bulması...
Bir senelik gecikmemin affolunacağından eminim artık..

*''Toprak kokusu sarınca dört yanı
gökkuşağıyla bağlı entarilerin
çiçek deseni eteklerinden tanıdım seni""Aynur Uluç

Başlamak zor olmadı hiç ama yazının sonunu toparlamak hep zor olmuştur benim için..
İlişkilerimle, günlük yazmalarım bu yüzden örtüşür buna alıştım artık..

**Bu defa Yerçekimsiz bir köşe olmalıydı.
Milan Uluslararası havalimanı, sonra ver elini arabayla Alp dağlarının güney eteklerinde Milanin kuzeyinde bir kasaba Besano..
Yol boyunca Pompei tatili gibi olmasın korkumla başbaşa Besano'ya araba sürerken 2 hafta pizza-makarna talimine mecbur 2 yemek seçenekli resturant kalitesizliği Pompei tatilini zehir etmişti..
Besano'da önceden yer ayırtıp Gece gittiğimiz Şişman Kadının Meyhanesi ( Donna Grassa Osteria) ve sarı papatya desenli kısa eteği ile sahibi garsonu ahcısı piyonocusu şarkıcısı kısaca herseyi olan tek kadın yerimizi gösterip, bu gece kuralımız son şarkım bitmeden gidemezsiniz dedi..
Ne konuşulduğunu italyan arkadaşım yardımıyla anlarken,ben not defterime Şişman Kadının Meyhanesi (La Donna Grassa Osteria) yazmıştım bile...

Mekan Ortada 4 metre cıvarı uzunlugunda bir masa iki ucunda tek sandalye 5"er de yan taraflarında Toplam 12 sandalye,köşede sandalyesıyle bir Piano ve 4x4 metre civari bir dans pisti hepsi bu..
Anlatıldığına göre, gece 9 da, 9 müşteri ıle açılan her saat başı bir müsteri ile çoğalarak,gece yarısı on ikiyi bulan müşterisiyle,sabit fiat tek ve sabit kişiye 80 euro çiftlere 150 euro..
yaz dönemleri 2 ay sıra bekleyen olabiliyormuş...
Sadece şarap dışında içki servisi yok,yemek ve mezeleri kendisi yapıyor ve kaliteli, göl ürünleri salata peynir çeşitleri ve etli sıcak soğuk yemekler..

Meyhanecimiz sarı papatya desenli kısa eteği ile gece boyunca her de4fasinda masaya gelip servis yaparken eteğindeki papatyalar yüz iken, bin oldu az gitti çok döndü.. papatyalar çoğaldıkca çoğaldı (Donna grassa non cantava) deyip durdu Şişman Kadın son şarkıyi söylemedi...
Herkesin hertürlü çoğalabileceği Yerçekimsiz bir nezih köşeydi..
Ve Şişman Kadın son şarkıyi,sabah 2 de söyledi...
Şarkı Alpler ve Schweiz gölünün Alplerden bakarken emdigi aşk ve gölün bereketi içindi..
Beş saat önce birbirinin gözüne ürkek kaçamak bakışlar atan bizler,Az gittik ve Çoğaldıkca çoğaldık ..Şişman Kadının son şarkısında sadece el ele tutuşmuş yirmi dört Eldik ....