Akşamın yarısında geceye doğru yapayalnız bir insan
Ne arardı acaba derdi nedir ne bu hüzünlü sisli yaşam
Hele gözlerindeki karşılık bulmayan hayal hayaldeki insan
Nerde yaşamıştı en son olmayan hayali sevgiliye kavuşamadan
Sisler sokağında değildi kendisi o zaten sisli bir ömür
Sürmüştü şimdi yine yapayalnız bir sokakta kendisi kömür
Gözlerinden yayılan umut ışığı sisler sokağını derinden bölüyor
Yılmaz 15 yıldır hep sisli bir çilede ne prenses nede prens arıyor
Kaybolmuş bir hayat sevgisiz bir ömür çilekeş yaşıyor
Son deminde hayatın sisli gecede gelir diye sabahı bekliyor
Hani bitkiler susuz yaşayamazya çölde bulunurmu vahalar
O da sisli bir Bursa sokağında çalınan yüreğini arıyor
Kayıt Tarihi : 15.4.2006 14:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yılmaz Öztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/15/sisli-sokak-2.jpg)
Sis bir gün dağılacak ve güneş görünecek gökyüzünde unutma...
Sevgiler kardeşim...:)
TÜM YORUMLAR (2)