Geceler beni sana yakınlaştırıyor,
Sen farkında olmadan uzaklarda,
Alevler yükseliyor senin olmadığın diyarlarda,
Tulumbacılar yetişemiyor oralara.
Yanıyor, kalbimin en derinleri gibi
Karanlık gecelerde ortak arıyor gözlerim cinayete
Peşi sıra; bıçaklar sokuyor kalbime,
Yağmurlar yağdırıyor alev alev arka mahallelere.
Kavruluyor olmadığın diyarlar,
Kavruluyor kimse(n) siz şehirler...
Sisler çöküyor karanlık yetmezmiş gibi,
Sessizliği bozmaya yemin etmiş, baykuşların üzerine.
Oysa ki ben,
Anlamlar hazinesinde yüzüyorum,
Sislerin içinde karanlığa çığlık çığlık...
Baykuşlara inat sessizce,
İsmini söylüyorum...
Duvarlar örüyorum karanlığa,
Nefessiz; derin nefesler alıyorum.
Gözlerimden senli diyarlara,
Yollar, kervansaraylar kuruyorum.
Köprüler yıkıyorum sensizlikle aramda,
Anlamlar hazinesinin anahtarını arıyorum...
Kan, ter içinde kalıyor kirpiklerim,
Günahlar işliyorum sana gelen yollarda,
Ellerimi, dillerimi aşkınla bağlıyorum...
Üst üste düğümler atıyorum karanlığın içinde,
Baykuşlar dile geliyor,
Sana gelen yollar şahlanıyor; her bir adımda,
Yanan gözlerim,
Ve düğüm düğüm aşktan kavrulan gecelerde
Gözlerini arıyorum, kimsesizliğimde...
Kayıt Tarihi : 24.11.2017 03:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!