Sisli bir maziden uzak Şiiri - Gürsel Pal

Sisli bir maziden çok uzaklarda,
Denize hasret gözlerim.
Martı seslerini özledim.
Martılara simit atmayı özledim.
Vapurla giderken denizin köpürmesini
Özledim denizin kokusunu.
Bir dilek tutmayı özledim,
Dilek havuzuna para atmayı özlediğim gibi.
Giden dostları özledim,
Bir meçhule gidip dönmeyenleri özlediğim gibi.
Üzerimde kalmış yara izlerine bakarken,
Yaraları bırakıp gidenleri hayal ettim.
Hayal ettiğim gençliğimi özledim.
Sisli bir maziden çok uzaklarda,
Kanamadığımı anladığım anda,
Kanamayı özledim.
Bir o kadar çokken sevgim,
Sanki ben yeniden sevmeyi özledim.
Şimdi sadece durup da yerimde,
Geçmişin sisli hayaline baktığımda,
O sisin içinden bana gelenleri izliyorum.
Gelecek için adımlarımın ta orta yerinde
Sadece bir anlık duruş,
Kendi seyrimi gözlemliyorum.
Ne kadar çok özlemler birikmiş içimde.
Özlemeyi özledim belki de.
Hayatım bir film gibi akıp giderken gözlerimde,
Bir anda aklıma geliyor...
İlerlemem lazım.
Gitmem lazım bu sabitlikten.
Koşmam lazım hatta
Benim yeniden.
Baharlara, çiçeklere ve kuşlara.
Coşmam lazım içimde durmaksızın,
Yeni baştan yeniden.
Kendim için.
Senin için.
O nun için.
Şunun için.
Ve ayrılıyorum hayallerimin içinden.
Yeni bir yüz yaratıyorum kendime.
Her gün yeni bir maskeyle çıkıyorum
Hayat denilen sahnenin ta ortasına,
Ve hayatımın en büyük rolünü oynuyorum
Belki de!
Bilemiyorum.
Hayatı yaşamak zorunda olduğumu bildiğimi
Bildiğim için yaşıyorum.
Daha güzeline.
Daha doğrusuna.
Daha da iyisine ulaşacağım.
Ben ve benim içimdekilerle
Yaşıyacağım,
Belki de yaşamaya çalışacağım.
Zaman az.
Sisli bir maziden kalanları geç,
Yarına bir umutla sarıl diyorum kendimce.
Ara sıra dinlenme molasıdır verdiğin,
Yaralara bakmaktan ne faydam var,
Önümde kocaman yaşanacak
Sevgi dolu, Umut dolu yıllar var.
Yaşıyacağım.
Bulutların içinden geçip
Bir gün yeniden,
Bir sahilde denize bakacağım.
Bir gemiden martılara belki yeniden
Bir simit parçası atacağım.