Ne fırtınalar koptu
Denizler, karanlıkta oynaşan ıslak çarşafların
Rüzgarlar, keskin kılıçların parıltısıydı
Limanda yol bekleyen hiçbir gemi yoktu ki
Gözlerim rıhtımda öylece kaldı
Yüzümdeki solmuş renkler cümbüşünden
Arta kalan sadece onlardı
En eski yalnızlığımdır aşk benim
Gitgide büyüyen karanlıklarla
Ne zaman sevdiysem kavruldu tenim
Bir ateşin açtığı yanıklarla
Sabahı olmazdı çok gecelerin
Devamını Oku
Gitgide büyüyen karanlıklarla
Ne zaman sevdiysem kavruldu tenim
Bir ateşin açtığı yanıklarla
Sabahı olmazdı çok gecelerin
Nefis bir şiir .Fazlası [[zaten]]leri fazla kullanmışsınız.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta