Ne fırtınalar koptu
Denizler, karanlıkta oynaşan ıslak çarşafların
Rüzgarlar, keskin kılıçların parıltısıydı
Limanda yol bekleyen hiçbir gemi yoktu ki
Gözlerim rıhtımda öylece kaldı
Yüzümdeki solmuş renkler cümbüşünden
Arta kalan sadece onlardı
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
