Sisli Bir Düş Şiiri - Mesut Bozkurt

İşte canım
iki gözümün ışıltısı
günlerin hantallığı basmış üstüme
ağır aksak doğdu güneş mapushaneye

Tütün tarlaları
tetirli elleriyle genç kızları geliyor
yaşlı anaları
iri afacan gözleriyle çocukları
bir soluk düşüyor memleketim
anılarıma

Zamanın nefretli bakışları
mazgal deliğinde
sisli bir düş
limana yaklaşan gemilerin siren sesleri gibi
uğulduyor beynimin içi
insanların sabah telaşını duyuyor gibiyim
sırtımda hissettim üniversitedeki
polis copunu

ve seni düşündüm
demir parmaklıklara gömülen gözlerim
güneşe bakarken,
bir bahar sabahının kokusunu
yüreğimde duyarken,
ve bıraktım özlemlerimi anılara
ellerim telaşlı ve titrek
bir sarmaşık dalına dokunuyor
yüreğim afacan ve sabırsız
duvardaki resmine bakıyorum
ideallerim inatcı ve keskin
tutsaklıkla alay ediyor

bir demirci çırağı gibi
biliyor beni mapushane

İşte canım
iki gözümün ışıltısı
boşuna her sabah
yıkılmıyor mapushane duvarları gözümde
boşuna süzülmüyor her sabah
anılar mazgal deliğinden hücreme

yaşam pazarı her sabah
yeniden kurulur mapushanede
ve ben her sabah çıkarım caddelere
servis arabalarıyla fabrikalara giderim
işci kardeşlerimle
simit satarım köşe başlarında
küçük çocukların üşüyen, ufacık elleriyle
boykotlar yaparım halepceler olmasın diye
ve yürürüm sisli rıhtımlara

Bir gemi yaklaşacak
hasreti boşaltacak
bir gemi alıp götürecek
buralardan hasreti
ve ben dalgalarında
boğulacağım o denizin
her sabah yine

ve beni görmüyor insanlar
duymuyor tutsaklığımın çığlğını
ne ortega'yı anlıyor nikaraguada
ne ölen gerillaları cutumuy camanes'te

ama sen beni anlayacaksın
anlayacaklar sevdamı ve özlemlerimi
bir gün

ve sabah güneş
günaydın diye çalacak kapımızı

sen ve ben
işte o gün
hissedeceğiz baharın kokusunu