Sisli ayna Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Akıl,
bir cetvel gibi ölçer zamanı,
ama unutur,
gözyaşının kaç gram geldiğini.

Aşk,
bir pus gibi çöker kalbe,
netlik değil, derinlik ister.

Bir aynaya bakarsın,
kendini görmezsin.
Çünkü kırılmıştır içten,
çünkü sen çoktan dağılmışsındır
bir bakışta.

Akıl,
sorular sorar:
“Ne zaman?”, “Neden?”, “Nasıl?”
Aşk,
sadece susar.
Çünkü cevapsızlıkta büyür.

Bir yıldız kayar geceye,
akıl teleskopla izler,
aşk ise
göz kapaklarının içinden dilek fısıldar.

Ve ben,
bir aynanın kırık köşesinde
seni ararım hâlâ.
Yansıman değil,
sesin değil,
sadece eksikliğini.