30.06.2000 / İstanbul-Ankara-Bursa-Kahramanmaraş
Yalnızlık kamçıdır zihnime ki işlesin,
Önüne gelen fikre sataşsın, dişlesin.
Firkat ve vuslat arasında bir debelen,
Yürek yorgunken hasret zihnini şişlesin.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta