Güneş, bir sabah kemanın ondan daha sıcak olan sesine uyanır. Bahtı için biçilmiş tahtların arayışına doğru, uzun uzadıya yolunu alır.
Sisli puslu bir seyre dalışın adımlarını, parmak uçlarıyla zarifçe yoklar. Sessizliğin sağır edici çığlığına kapanmış tüm kepenkleri dünden aldığı azimle, birer birer açar.
Ufukta yükselen kubbelerin semaya değişine şahit olduğundan beri, tüm gereksiz vazgeçişlerinden uyanmıştır.
Bir çocuğun çıplak ayaklarına, bir ananın feryadına, bir âşığın göz göre göre idamına rağmen, sabırla yeni güne; yanar yanar yanar...
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
güzel ve akıcı bir şiir
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta