Yorgundu kaldırımda bu akşam tüten zaman
Dönmüştü hep virane sokaklarda durmadan
Yağmur öpüşleriyle ısıtmıştı şehrimi
Boş caddelerde nemli ağaçlardı tek kalan
Solmuştu gözlerinde zaman isli camların
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
