Sisler İçinde Şiiri - Mucurlu Kemal Özdemir

Kendi gerçeğim,
Kendi hapishanemde yaşıyor.
Bazen kaçıyorum,
Yaralı yüreğim özgürleşiyor.
Yalanlarım, inkar ettiklerim,
Unutmak istediklerim;
Kokusuz, renksiz çiçekler gibi,
Çoğalıyorlar içimde.
Zaaflarımın açtığı kapılardan,
İçeri sızıyor acılarım.
Bazen bir sisin içinde,
Kendimi bulamıyorum.
Terketmeye hazırlanan,
Sevgilinin son öpücüğü gibi,
Veda ediyor,
Mutluluk damlalarım.