siyah beyaz resimlere oya gibi işlendi
tozlu yolların tutkulu sevdası ağaçlara
tutsak bir gök gibi karanlığa itildi bulutlar
günlere aylara yıllara bölünen neydi
vakitler mi
yoksa
daracık pencerelere terk ettiğimiz çocukluğumuzun
masum gülüşleri miydi gün batımlarının kızıllığını söndüren
yoksa ıslak bayırların gelincik kokulu narçiçekleri miydi
efsunlu bir şarkıda dize getiren anıları
özlemle anmak boşadır
soğuk derelere kurulan tahta köprülerin serçe cıvıltısını
şimdi oturup herkes kendine baksın mağrurlanmasın
hangi yolda kaybettik sağ bacağımızı sol kolumuzu
hangi çeşmede bıraktık kim bilir sol yanımızın öksüz çığlığını
sisli gecelerde öpüşüp sarılmanın sıcaklığını
ekmek kadar yumuşacık
sirke kadar keskin
sevdalarını
29082023
Ayşe Uçar
Kayıt Tarihi : 14.6.2024 23:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!