Şişhane Şiiri - Coşkun Salar

Bir sokağı geçiyorum şimdi
Bir sokak
Bir sokak
Bir sokak daha elimde sallanan köstekli, zaman
Gece yarısı dudağımda utanmaz şarap kokusu

Kim kokmazdı bu saatte
Nevizadeden pavyonlara, taksilere inen bu sokak da dahil kösteğime.

Güvercinler uçar sütbeyaz
Kahverengi gıdı
Ve taklacı
Sen uçurdun sen, hayasız adam
Çatı katında derme çatma o kümesten.

Şiirler uçar, unutulmuş sevgiliden
Adı batasıca yenilere
Kaynarca sahilinde köpükler fısıldar
Ay yarım yamalak ve isimsiz mavi ışık eşliğinde.

Eski bir telden klarnetçi büküyorum
Ucuz
Acımtrak
Keten iplerle örülmüş sokak lambası altına
Sığmam, sığamam
Bu komidin ufak
Üstelik
Sahipsiz üç kök orkideyim
Bu kaçıncı şişe, söylesene
Tatlı mı?
Tuzlu su balığı mısın? Ey kefal.

Sualler bitince dağılır talebeler
Ziller suskun şimdi, çay ocaklarında
Taksi durakları boş
Kaç yüzyıldır elimde bu şişeyle yuvarlanıyorum
Şişhaneden aşağı
Makaslar verip durdum kızların parmaklarına
Yeni doğmuş bir bebek talılığı var bin yaşımda.

Aynayı öperek uyandım toprak altından
Bir kaburgam rehin
Böbreğim yapışık, eşkin at nalı
İçtikçe güzelleşir
Bir üst kata
Bir alt kata hela ararım keman eşliğinde
Sen sus gırnatacı
Bana O nu hatırlatıyorsun.

Sabaha karşı esrik banliyö rögar'ında kırıldım
Sus dedim
Sussana be, köpecik
Duymasınlar özgürlüğümü...