Şişenin Dibinde Aşk

Yavaş yavaş baharı bitiyordu hayatın
Bir de bakmışım ki dibine vurmuşum aşkın
Şişedeki mantar misali olmuş yaşantım
Gün geçtikçe çökmüş dibine aşk kırıklarım

İçimdeki şeytan şahlanmış; çek diyor kafayı
Düşünme artık! ! ! salla gitsin yalan dünyayı
Bazen içini dinlemektir kendinden kaçmanın kolayı
Gözüm görmez o zaman ne suyu ne de havayı

Kimi zaman şişenin dibinde görürüm kendimi
Yutkunurum, hazmedemesem de geçmişimi
Boğazımı yırtar bıraktığın aşkın meyveleri
İçimi deler geçer, kabusa döndürür gecelerimi

Bazen tek sığındığım dostumdur şişelerin dibi
Yaramı saran bir doktor, elimi tutan yar gibi
Anlatırım sabaha kadar ben ona derdimi
Sanki dile gelir uzatır bana sıcak dost elini

İşte öyle birşeymiş şişenin dibinde yaşamak
Bugünüm yokmuş, tek çareymiş geçmişi anmak
Yarınsa umutsuzca ölüme bir adım daha yaklaşmak
Sadece beklemekmiş; beni oradan kim çıkaracak