Şişeler Şiiri - Zeynep Karacaa

rafta bitmiş şişeler duruyordu
odada bitmiş insanlar
neden soğuk oluyor
güneş gözümü yakarken bu havalar

rafta bitmiş şişeler duruyordu
bir zamanlar hepsi doluydu
ilk gözgöze geliş
ilk selamlar
hikaye bitince
birbirine benzeyen vedalar

rafta bitmiş şişeler atılmıyordu
insanlar hareketsiz
tek kelime yoktu odada
biri nefes alsa yanlışlıkla
yere atacaktı kendini şişeler
onca zaman yanyana durup
birbirlerine hiç karışmadılar
birbirlerine yeterince yaklaşmadılar

rafta bitmiş şişeler sarıldılar birbirlerine
mavi poşete girmeden önce
evin yeni sahipleri merak etmedi
neler yaşadıklarını
şişelerin ardında ince bir toz kaldı