elimde hayalimden cam bir şişe
yazmadığım tüm mektuplar içinde
biraz hatıra sıkıştırılı kenarlarına
öptüm son kez seni yüreğimde
elimde şöyle bir çevirdim baktım bize
kalbimden bir parça kopardım koydum tıpa niyetine
önümde uçsuz bucaksız deniz
kenarında ben veda emeliyle
güneş yaktı şişeyi düşürdü yere
rüzgar savurdu ismini aldı içimden
sulara gömülü benliğim biçare
ama fırlattım sonunda yine de
fırlattım seni ait olduğun yere
benden dışarı denizden içeri
gizemli bir seyahate çıktın bugün
tıpkı kapıyı çaptığın günkü gibi
gözyaşlarım el salladılar sana gene...
Emine Yesim AydinKayıt Tarihi : 27.7.2013 16:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emine Yesim Aydin](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/07/27/sise-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!