Şişe Şiiri - Edip Çakı

Göğsümde bir güneş gibi duruyordu gözlerin
Toprağa saklanmış bir şişenin yalnızlığı sanki
Kaç hüzün sığar şimdi yüreğimizin saklı şişesine
Hangi çöl ikliminde ıslanır benim için atan yüreğin
Bir nehir saklı gözlerinde,hüznümün ovasına akan
Sen baktıkça ruhum şımarıyor bir çocuk gibi
Bulut bulut geziyorum teninin labirentlerinde
Sana akıyorum yorgun ırmakların göğsünden
Sen ülkem oluyorsun ben toprağın kalbinde bir şişe
Bir deniz hasreti var içinde sevgilim bir sessizlik
Göğsümde bir rüzgar gibi duruyor saçların
Estikçe buram buram ekmek kokuyorsun
Kaç tebessüm doyurur bir aşkın karnını
Hangi esir çocuğun kalbinde atıyor yüreğim
Bir şehir saklı gözlerinde,dudaklarında ışıklar açan
Sen güldükçe yağmur değiyor sokaklarıma
İklim iklim dolaşıyorum yüreğinin gizinde
Sen umut oluyorsun ben toprağın kalbinde bir şişe
Tenimde kapanmaz bir yara gibi duruyordu ellerin
Dağladıkça kanıyor tuz bağlıyor yüreğim
Kaç dokunuş sağaltır şimdi içimdeki yarayı
Hangi kuyuya aşık sana atan yüreğim
Bir şehir saklı gözlerinde kucağında çiçekler açan
Cennet bahçesi oluyor birden gözlerin
Sen hasret oluyorsun ben toprağın kalbinde bir şişe