Önümde bir şişe var,
Bir bardak, biraz da su var yanlarında.
Diyorum ki şişeye:
İçimi bir döksem sana,
Anlatsam ne var ne yok.
Dinler misin beni?
Ama şişe sessiz, ses soluk yok...
Ben yine de başlıyorum içimi dökmeye,
Konuşuyorum da konuşuyorum saatlerce...
Sustuğum vakit anlıyorum ki;
Şişenin umurunda bile değilim,
Soğuk duvarlara,
Boş odaya konuşmuşum meğer...
Offff, ayakta duramıyorum,
Başım da dönüyor,
Sarhoş mu oldum ne?
Ben duvarlara anlatırken derdimi,
Aslında şişe dökmüş bana içini
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




teşekkür ederim Nesrin Hanım,saygılarımla...
Finali güzeldi , kaleme sağlık selamlarımla +10
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta