Sis ve Ülker yıldızı Şiiri - Kemal Polat

Sarı bir balon gibi
Ufukta hep salınırdı
Ona bazen Ülker,
Bazen de sabah yıldızı derdim.

Seher vaktinden biraz önce
Ben okulumun yolundayken,
Gece saat dör-beş suları
Yollara düşerdim erkenden.

Gec maviliği başlayınca,
yıldızımında rengi ağarırdı.
Öylece gece karanlığı yitip giderdi
Sonra da başlardı gri sislerin derdi.

O sisler içinde, çamurlu patikalarda,
Suya batmışım gibi sisin ıslaklığı
İnsanı tıtreten sisin soğukluğu,
dayanılmaz can yakardı.

Bir an yıkandım, arındım sanırsın;
Sis önümde duman, duman,
Bense içinde bir gri leke
Bir görünen, bir kaybolan.

Nihayet güneş doğar.
Sis dağılır,yolumuz tamamlanır;
Sisin yerinde şimdi ter vardır;
Saat tam sekiz, ders başlamıştır.

'Mayıs 1955 Kilis / Kemal Polat'