Sis Ve Ben Şiiri - Mustafa Arslan Tari

Akşam ve gece nöbetinin değişimiydi o an
Tanıklık etmek istiyordum o ana
Müthiş bir vedaydı görmek gerekirdi
Ve vedalaşmayı izlerdik sessizce

Yeryüzüne inmişti o gece sis
Öyle bir sevinçle inmişti ki
Sanki geceyle sevişmesi vardı, ve sevişiyorlardı
sonra uzaktan sevişmeyi izlerdim edeple

Ama fazla izleyemiyordum bir veda da beni bekliyordu
Ve yol uzaktır diyordum gecenin soğukluğuna
Sonra gidiyordum alışmadık bir vedadan sonra
Yanımda taşıdığım başka bir benle..

Gidiyordum uzaklığın yakınına
Ardımda hasreti aldatarak hasrete gidiyordum
Yakamın ucuna düşmüş hasret yaşlarıyla,
Belki de yaşları kurutmayaydı gidişim…