Sis ve ambulans Şiiri - Hüseyin Başaoğlu

Ansızın çöküverir sis en koyusundan
Gecenin ayıbını örter her tarafından
Bir ambulans çığlığı yarar geceyi,
İçinde belki sen, belki bir akraban.

Yaşam budur dostum aslında yalnızsın
Gecenin koynunda hâlâ uyanıksan
Ve kulağında siren sesi uzaklaşmıyorsa
Anla ki başkası değil sen ambulanstasın

Sonunda sesler sarsıntılar kesildiğinde
Gördüğün süt beyazsa sanma rüyadasın
Bir hastane odasında karantinada
Bir doktorun, bir hemşirenin karabasanısın

Ayak sesleri kesildiğinde odanda
Bilesin sevenlerinin duasındasın
Belki farketmişsindir kokudan
Parkta değil, bir hastane odasındasın

Gecelerdir hastaların, yakınlarının yâri
Dua et yakarışın şifan olsun bâri
Geceleri rahmetiyle örtenden gayri
Kimsen yok, aslında sadece O bâkî