Sis Vardı Şiiri - Nuh Tufan Polat

Kapının ardında sis vardı,
Günlerdir açılmayan bir hava dinmeyen bir fırtına...
Seni aramaktan yorgun düşmüş bir beden vardı...
Hasretinle içimde sararan bir deniz,
Hiç beslemediğim içimdedeki yosunları yiyen bir yunus vardı...
Limanın ardında sis vardı...
Dalgalar köpük köpük vururken yüreğimin kıyısına
İçimden geçen gemide ağlayan bir çocuk vardı
Tabiat dururken içimde,
Seni bana anlatan hücreler,
Anıları hatırlatan dülşer vardı,
Senin olmadığın akşamlarda
Gözkapaklarımın altında yaş vardı...
Kar taneleri düşerken yangım yerine,
Mısralarda gezen bir kız vardı,
Okul yolunun ucunda sis vardı...
Açtığım tozlu sayfalarda yaşanmamış hatıralar,
Yüze sürülen ellerde okunmamış dualar...
Dağın ardında sis vardı...
Sisin ardında binlerce kilometrelik bir sevda...
Bir bulut dururdu okyanusun ortasında,
Bulutun içinde bir sevda meleği,
Kim bilir belki mecnun belki ferhat belkide adı yoktu....
Bahçenin ardında sis vardı
Sisin ardında gül, gülün dikeni
Hiç açmayacak bir gül goncası vardı...
Hayatın ardında sis vardı...
Yetmiş senelik ömürde ana, baba vardı,
O sisin ardında yedi metre kefen vardı,
Kimimiz kefensiz yatardı,
Kahpe kurşuna giden mehmetim,
Arkasın da gözleri yaşlı anam vardı...
Ölümün ardında sis vardı,
Doğumun başında sis vardı,
Sözün başında sis vardı...................
Kapını ardında sis vardı,
Sisin ardında aşkının ateşini yüreğine gömen bir adam
Ve onu son nefesine kadar bekleyecek bir kadın vardı,
Sisin ardında bir TUFAN bir HATİCE vardı.......
03-03-2004 06:07
NUH TUFAN POLAT