Sis dağıldı, göründü güneş dağlar ardından;
Yeri, göğü sevincin festivali kuşattı…
Arılar çiçeklerin öperken dudağından;
Gökyüzü gözyaşını sevinçlerle boşalttı.
Elemlerin yurdunu, bayram coşkusu sardı;
Sevginin kaynağına su yürüdü yeniden…
Işıdı müjdelerle karanlık dağlar ardı
Ağlayanlar ilk defâ çelenk yaptı sevgiden…
Her bakışta sevinmek, mutluluğun belgesi
Yüzlerdeki afişi, her tebessüm iç yüzün…
Aydınlığın sihrine bende keder gölgesi
Acıya mahkum olan kâlpler azâde, çözün! ...
Kayıt Tarihi : 3.9.2018 13:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!