Sis çöktü üstümüze Şiiri - Necdet Uçan

uslu çocuk olamadık
anamızın dizinde
kimi
kör kuyuların dehlizinde
kimi
gök kubbenin sessizliğinde
kör olmadık
ve tutulmadı dilimiz
işkencehanelerin sağır eden
çığlıklarında
havalandırmayı beklerken
mapus karanlığında
yaşamı sorgulayan
kısa zaman voltalarında
ve akşamın dar vaktinde
duyarsız kalamazdık
sevdaya
sevdalıya
el salladık
fide mevsiminde
küçük penceremize
sığmayan bulutlara
bağbozumu zamanlarının
hüznü yansırdı yüreğimize
ter kokulu
yaz sıcağında
tembellik yapmak da vardı
dünyayı yorumlamak da
zor olanı seçtik
derken
bir baktık
sis çökmüş üstümüze
Mayıs 2017