Kara bir duman kaplamış buğün İstanbulu,
Neben denizi görebiliyorum,
Nede deniz beni.
Ben, küçük bir tekneyim,
Bu sis bu büyük gemiler beni yer demiyorum,
Dalıyorum içimde karşıya varma umuduyla denize.
Babayı.çocuguna sevgiliyi yarine kavuşturmak umuduyla
Bilmem ki nasıl anlatsam;
Nasıl, nasıl, size derdimi!
Bir dert ki yürekler acısı,
Bir dert ki düşman basına.
Gönül yarası desem...
Değil!
Devamını Oku
Nasıl, nasıl, size derdimi!
Bir dert ki yürekler acısı,
Bir dert ki düşman basına.
Gönül yarası desem...
Değil!




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta