Ne iştah kaldı, Ne heyecan
Artık asıl olan önce vatan
Satır aralarında kaldı o insan
Sahnelerde kaldı heyecan
Issız Beyoğlu sokaklarıydı
Geriye kalan sadece bir rüyaydı
Kimdi ayrılık tohumlarını eken içimize
Özveriyle çektiğimiz o çile
Nedendir anlamam insanların kibrini
İstersen sen yok et gönül kilidini
Sabahı bekleyen kar taneleriydi
Kaybetmemek gerek dostluk hürriyetini
Yorgun düşmüş , yas tutar gibi
Hatıran kalmıştı koca bir çınar gibi.
Kayıt Tarihi : 26.7.2017 22:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!