kadını doğuran adam
yılkı atlar gibi güçlüydü
bütün tufanların ötesinden gelip
nehrin kıyısında uyudu
kaç kabir değiştirdi ölmeden.
adamı doğuran kadın
bahtiyar ve kutluydu
isa’nın silüetinde tastamam
bir gökyüzüydü toprak
beyaz kuşu sevdi çocuk.
Kayıt Tarihi : 9.12.2013 23:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!