Sirya Şiiri - Faruk Yiğit Araz

Önce küçük bir mide ağrısı,
Verdiğin kararlarla mutlandığını zannedecek,
En doğru kararın bu olduğuna inanacaksın,
Sonra pişmanlığın içler acısı yanıyla,
Kasıp kavuracaksın ruhunu...

Siryâ...
Yavaş yavaş eritecek seni bu iç sancısı,
Gündüzler biraz mutlu, biraz buruk geçecek,
Ruhun, kendini ayrılığa teslim etmiş gibi hissedeceksin,
Gitmekle, en büyük yanlışı yaptığını benimseyeceksin! ...

Siryâ...
Her şey için çok geç olduğunu anlayacak,
Duâ'lar edeceksin,
Sessiz sessiz ağlayacak,
Kimse hıçkırıklarını duymasın diye,
Ellerinle ağzını kapatacaksın! ...

Siryâ...
Sonra gece alacak seni koynuna,
Hiç güneşin batmasını istemediğin,
Kabuslara mesken gece!
Yorgan gibi çökecek üzerine,
Nefesin kesilecek,
Kurtulmak isteyeceksin!

İntihar teşebbüslerin sonuç vermeyecek,
Öyle ya, Ölmek isteyip de cesaret edemeyeceksin! ...

Siryâ...
Güzel günler gelecek aklına,
Tutamayacağımızı bile bile verdiğimiz sözler, yeminler,
Gözlerim geçecek, gözlerinin önünden siyah beyaz bir film şeridi gibi,

Hatıraları, mutlu günleri, baş başa dertleştiğimiz anıları hatırlayacaksın,
Mutluluk körebe oynayacak seninle,
Bir türlü yakala(ya) mayacaksın!

Beni özleyeceksin Siryâ,
Benim, seni özlediğim gibi...

Kendini saçma sapan hayallerle avutacaksın,
Kuracak güzel hayallerin kalmayacak,
Uyanmak istemeyeceksin...

O yataktan kalkıp, yeni düşler inşa edecek,
O düşlerin, güneşin kaybolmasıyla, düştüğünü hissedeceksin! ...

Başını alıp uzak diyarlara,
Sessiz, yalnız bir yerlere gitmek isteyeceksin! ...

Heyhat...
Kaçamayacaksın ben'sizlikten,
Yokluğum, canını acıtacak,
Örselenecek,
Milyon kere ölecek,
Ama bir türlü ölemeyeceksin! ...

Kolların düşecek yavaş yavaş yanlarına,
Bükülecek belin...

Siryâ...
Pencere kenarlarında, dolaştığımız parklarda yâd edeceksin varlığımızı,
Hatıralarımızı, Anılarımızı...

Anlayacağın Siryâ;

Çok özleyeceksin beni,
Benim seni özlediğim gibi...