Bir Şirvan dayımız vardı koğuşta bizim
Birde onun çok sevdiği bülbülü
Beraber uyurlardı her geceleyin
Ve beraber karşılarlardı her yeni günü...
Güneşim diye severdi o minik kuşu
Biliyordu güneşi bir daha göremeyecekti
Hayat hattında acemi tayfalardık.
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,
Devamını Oku
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,




yüreğine sağlık. bu arada benimde adım şirvan.. geçenlerde de dayı oldum :)
Muhteşem bir şiir. Bu şiirleri okurken yazdıklarını yaşıyorum ve neler çektiğini daha iyi anlıyorum mapus damında olanların. Yüreğine sağlık. Teşekkürler Şiirbaz...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta