Kâinat hepimizin, hem de tüm mahlûkatın,
İnsan nankör yaratık, yokluğunda varlığın…
Kul azdıkça azıyor, bazen Rab tanımıyor,
Merhamet edildikçe, baş dahi kaldırıyor…
Şu doğaya bir bakın, sırtlandan ne istenir?
Postu işe yaramaz, bir nesil tüketilir…
(2012)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 11.5.2013 07:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!