avucundaki üşüyen kentlerde
avuçlarında sende mi üşürsün
çığlığındaki dolduğu bentlerde
ay uçlarında umudu düşürsün
ayrılığından aydınlıklar doğar
heybesindedir uykuları boğar
sımsıcacıktır yağmurları yağar
yaka iliğin düğmeler öşürsün
eşkıya basar şehrinde uyanır
karanlığından ışığa boyanır
zulüm delisi duvara dayanır
geleceğine ezgiler taşırsın
nemli kirpiğe değmesin cemre
serçe kanadı kırıldı mı emre
bedenindedir kaşıntılar terme
çizdir bir çöpe dökülen şaşırsın
ozan efem de duyar duyduğunu
ayazında yan yanıp buyduğunu
adam yerine sanıp koyduğunu
küstürdüğünde sırtını kaşırsın
010611denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 21.7.2011 23:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!