Sırtını Bir Bıçak Şiiri - Nebi Ünler

SIRTINI BİR BIÇAK

Bazan omuzuna yük olur başın
Bir dostun nefesi aranır bazan…
Derim; muhabbetle biter telaşın,
Gün ortası gönlün kararır bazan.

Koca ceviz çıplak, pınarın kuru
Aşiyan buz keser, dil değil duru
Derken; limanımsın, bora’dan koru,
Kırar küreğini, batırır bazan.

Kervanların yoktur, dağlar dan aşan
Gemilerin yoktur, yükleri taşan
Bir bahçen var yalnız, pazarı şaşan,
Ufuk ta bir dost yüz, taranır bazan.

Kozan Kalesi’ne çarpma başını,
De, mezar istemem, çatma kaşını
Kına yak ölürsem, at ataşını
Umuda dil zehri katılır bazan.

Yılgın Yağmur haydi, sığın Mevla’ya
Böyle ulaşırsın, ancak Leyla’ya
Yanılıp düşersen, kara sevda ya
Sırtını bir bıçak, sızlatır bazan.

Dedeoğlu Aşiyan, 09.01.18 – 17.07 Y.Y.